Kwestia winy - Małgorzata Rogala

Nie mamy pojęcia, co w nas tkwi, dopóki nie staniemy w obliczu próby. Jesteś silniejsza niż myślisz.

„Kwestia winy” to powieść zrodzona z buntu i bezradności. Balansuje po cieniutkiej linie utrwalonych stereotypów i przekonania, iż przemoc jest częścią życia, z którą nie tylko można, ale i trzeba żyć. Razy poniesione z ręki najbliższej osoby powinny zostać wybaczone i usprawiedliwione. Ofiara często stawiana jest w roli współwinnej, a czasem nawet to na nią zrzuca się ciężar odpowiedzialności. Nikt przecież nie krzywdzi bez powodu…

Trudno dyskutować z takimi argumentami, gdy prawo od lat stoi po stronie oprawcy, lub też traktuje go niezwykle łagodnie i szybko przywraca wszelkie prawa, by móc katować dalej. Dlatego właśnie honorowy matronat „Centrum Praw Kobiet” sprawowany nad ósmą już częścią historii Agaty Górskiej i Sławka Tomczyka cieszy podwójnie. Temat nie będący atrakcyjnym ani dla mediów ani polityków, który zwykle tonie w morzu codziennych wiadomości ma wreszcie realną szansę, aby zagościć w świadomości szerszego grona odbiorów. Podziwiam Małgorzatę Rogalę, iż nieustająco znajduje w sobie odwagę, by sięgać po kwestie naprawdę istotne z punktu widzenia polskiego społeczeństwa, ale obciążone znacznym ryzykiem krytyki. Według danych umieszczonych na stronie Rzecznika Praw Obywatelskich zdecydowaną większość osób dotkniętych przemocą w rodzinie stanowią kobiety. W 2019 r. było ich ponad 227 tysięcy, w porównaniu z 39 tysiącami mężczyzn. Sadzę, że liczby te mówią same za siebie i nie wymagają dodatkowego komentarza. Trudno jedynie uwierzyć, że taka sytuacja ma miejsce w dwudziestym pierwszym wieku w Europie. Tylko głośny sprzeciw, edukacja i nieustające podkreślanie wagi problemu dadzą realną szansę na poprawę. Wychowując kolejne pokolenie w szacunku do drugiego człowieka i wskazując, gdzie leżą granice wyrażania swojego gniewu możemy zbudować nową jakość relacji. „Kwestia winy” jest więc powieścią bardzo ważną i zasługującą na szczególne miejsce na półce każdej biblioteczki bez względu na płeć, wiek i przekonania polityczne.

Kierując wzrok na całą serię należy podkreślić, iż Autorce udała się rzecz niezwykła. Żadnej z części przygód warszawskich policjantów nie można uznać za słabszą lub powielającą to, co zostało wcześniej powiedziane. Małgorzata Rogala pozostała wierna charakterystycznej dla siebie żonglerce między gatunkami, pamiętając o wiernym oddaniu tła społecznego. Perfekcyjny język i styl, którego nie sposób pomylić z żadnym innym pisarzem, czy pisarką to owoc wieloletniej pracy, skrupulatności i umiłowania dobrej literatury.

„Kwestia winy” spinająca wszystkie dotychczasowe części stała się moją ulubienicą. Odnosi się nie tylko do tego, co drażni i uwiera, ale i pokazuje zwyczajne, szczęśliwe życie. To właśnie w tej książce pojawiła się okazja, by dla przeciwwagi pokazać taki świat, na który zwykle nie starcza miejsca w dzisiejszej internetowej przestrzeni. Doskonałe dialogi pomiędzy potomstwem Agaty i Sławka dodają lekkości i uśmiechu. Rozbudowanie wątku młodszej siostry Tomczyka tchnie nadzieją, że pokolenie właśnie wkraczające w dorosłość jest silne i zaangażowane społecznie.

Mnie nie udało się wyłuskać mordercy spośród przedstawionych bohaterów. Mimo przejrzystej treści dałam zwieść się kolejnym fałszywym tropom.

Osadzona w 2022 roku fabuła jest rozwiązaniem, za które jestem szczególnie wdzięczna. W centrum uwagi pozostają relacje międzyludzkie oraz toczące się śledztwo, a nie wirus, trzymający nas w jarzmie od tylu miesięcy.

Podsumowując, najnowsza powieść Małgorzaty Rogali mimo ciężaru poruszonego tematu niesie z sobą otuchę. Głęboko wierzę, że ZAWSZE mamy wpływ na przyszłość swoją i kolejnych pokoleń. Cieszę się, że w tym osądzie nie jestem osamotniona. 

 ------------------------------------------------------------------------------------------

Dziękuję Autorce oraz wydawnictwu za powierzenie mi opieki medialnej nad tą książką.

Komentarze

  1. Mam nadzieję, że uda mi się przeczytać. Zapowiada się ciekawa i pouczająca lektura.

    OdpowiedzUsuń
  2. Bardzo ciekawie się zapowiada, wrzucam sobie do listy do przeczytania!

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kwadrans - Emilia Kiereś

Moja kuzynka Rachela - Daphne du Maurier

Enola Holmes. Tom 3. Sprawa złowieszczych bukietów - Nancy Springer

SERIA : Wydziedziczone. Tom 1-3. Gorzej urodzona. Niespełniona miłość. Tajemnice z przeszłości - Mirosława Kareta

Deficyt niebieskich migdałów - Agnieszka Zakrzewska

Coraz mniej światła - Nino Haratischwili

Trzy kobiety - Joanna Jax

Kochankowie burzy. Panna z Jaśminowa - Elżbieta Gizela Erban

Szeptucha - Katarzyna Berenika Miszczuk

Spacerujący z książkami - Carsten Henn