Cień sułtana - Maria Paszyńska

"Cień sułtana" jest moim pierwszym spotkaniem z Marią Paszyńską. Po książkę sięgnęłam nie dlatego, że fascynuje mnie sam jej temat, tylko dlatego, że zainteresowała mnie autorka. Absolwentka iranistyki i prawa. Lubię ludzi mających tak szerokie zainteresowania, ciekawych świata i innego spojrzenia na rzeczywistość. Pomyślałam, że oto jest szansa, że przedstawiona historia będzie przestawiona w sposób rzetelny i zgodny z literą historii.
Nie przypominam sobie, abym w ciągu ostatnich kilkunastu lat przeczytała jakąkolwiek powieść związaną z Bliskim Wschodem, więc wybrana przeze mnie autorka miała z jednej strony proste zadanie- zachwycić mogłam się łatwo prawie wszystkim, z drugiej jednak- jedna fałszywa nuta sprawiłaby, że bez żalu porzuciłabym lekturę.
Orientalna wymowa książki zachwyciła mnie, a dobrze skrojony szyk historyczny, prowadzony w sposób naturalny i miarowy sprawił, że nie czułam się jak na przydługim wykładzie, z którego przy pierwszej możliwości wyjdę czym prędzej.
Nie spodziewajcie się historii porywającej miłości jak sugeruje okładka. Czekajcie na rozległe opisy emocji bitew o wszystko, intryg i walki o władzę. Główny bohater jest niczym mityczna postać- silny, roztropny i dzielny. Każda strona potwierdza jednak realność jego istnienia. Nic nie przeszkadza w odbiorze tej mistycznej postaci wielkiego wezyra.
"Cień sułtana" to dobrze opowiedziana, plastyczna i kolorowa opowieść. Spodoba się każdemu, kto odczuwa przesyt europejskiej literatury. Zanurzenie w innej religii, zderzenie dwóch zupełnie różnych spojrzeń na ludzkie życie oto co dostaniecie na kartach powieści Marii Paszyńskiej. Fantastyczna przygoda, którą będę chciała powtórzyć.