To, co najważniejsze - Małgorzata Rogala

Miłość to zachowanie, a nie słowa.

Małgorzata Rogala świętuje w tym roku dziesięciolecie swojej pracy twórczej. W tym czasie, krok po kroku, podbijała kolejne czytelnicze serca. Serią, która zdobyła najwięcej wielbicieli jest bez wątpienia cykl opowiadający o Agacie Górskiej i Sławku Tomczyku, czyli parze warszawskich policjantów rozwiązujących kolejne kryminalne zagadki. Śledząc wypowiedzi części zagorzałych fanów tej serii można zażartować, że autorka powinna kontynuować losy wyżej wymienionych bohaterów do końca swej pisarskiej kariery, a może nawet skupić się tylko na ich poczynaniach.

Tymczasem Małgorzata Rogala ma w sobie ogromną potrzebę opowiadania historii na różne sposoby, bez powielania sprawdzonych i bezpiecznych schematów. Przykładem może być moja ulubienica - Celina Stefańska, pani detektyw, której konikiem jest przede wszystkim historia sztuki. Nietuzinkowa postać znalazła swoje stałe i wierne grono miłośników i najwyraźniej jest to spora grupa osób, skoro ukazały się już trzy części jej przygód.

Nie wszyscy wiedzą, że pierwsza dama polskiego kryminału ma w swoim dorobku powieść sensualną i romantyczną. „To, co najważniejsze”, bo o niej mowa,  to jedna z tych książek, której nie zaszkodził upływający czas. Jest wciąż tak samo aktualna jak w dniu swojej premiery dziesięć lat temu. Teraz, odświeżona i wygładzona językowo powraca na półki, aby cieszyć kolejne osoby. Mam nadzieję, że stali czytelnicy oceniający jej treść przez pryzmat ulubionych kryminałów Małgorzaty Rogali podejdą do niej z otwartą głową i mimo iż jest to powieść obyczajowa, zupełnie inna od reszty dorobku, dostanie swoją szansę. Sądzę, iż jest warta poświęconego czasu także z innego powodu.

„To, co najważniejsze” jest publikacją otwierającą twórczość autorki i to właśnie w niej odnaleźć można sporo ścieżek, którymi w przyszłości podążać będzie pisarka. Lektura tej historii jest miłym, otulającym przeżyciem, które pozwala skoncentrować się na tym, co najistotniejsze. Doświadczenia głównej bohaterki, nie zawsze są przyjemne- bywają wręcz dramatyczne, ale pozwalają uwierzyć, że nigdy nie jest za późno na odnalezienie swojego miejsca w życiu. Świat, który zbudowała Małgorzata Rogala na kartach tej książki jest wiarygodny i nie trąci fałszem. Druga szansa dana sobie i innym potrafi niespodziewanie rozkwitnąć i zmienić całkowicie bieg życia.

Spokojna, przepełniona dobrą energią powieść powinna spodobać się tym, którzy szukają wyciszenia i bezpiecznej przystani. Napisana dobrą polszczyzną, opowiada o miłości w szlachetny i piękny sposób, który szczególnie sobie cenię. Jest dowodem na to, że prawdziwe uczucie to nie słowa, tylko zachowanie.

 

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Moja kuzynka Rachela - Daphne du Maurier

Balladyna - zbiór opowiadań różnych autorów

Spacerujący z książkami - Carsten Henn

Kwadrans - Emilia Kiereś

Sen o okapi - Mariana Leky

Ósme życie (dla Brilki). Tom 2 - Nino Haratischwili

Olive Kitteridge - Elizabeth Strout

Dziewczyna z sierocińca - Joanna Parasiewicz

Kochankowie burzy. Panna z Jaśminowa - Elżbieta Gizela Erban

Horyzont - Jakub Małecki