Warszawski niebotyk - Maria Paszyńska

„Warszawski niebotyk” nie był przypadkowym spotkaniem. Kilka tygodni wcześniej przeczytałam inną książkę Marii Paszyńskiej i malowniczy styl autorki spodobał mi się do tego stopnia, że miałam ochotę na więcej. Sprawdziłam co mogę jeszcze przeczytać i bez chwili wahania zdecydowałam się na „Warszawski niebotyk”. Nie jestem wielką fanką ani znawczynią stolicy, w której osadzona została akcja książki, jednak jak tylko przeczytałam, że tyczy się ona lat trzydziestych poprzedniego stulecia, nabrałam ochoty na lekturę
Powieść koncentruje się na losach pięciu młodych mężczyzn pochodzących z bogatych domów. Zwą się sami „wielką piątką”. Ta ich wielkość mierzona jest siłą przyjaźni i więzów rodzinnych, które to nie zawsze ułatwiają wchodzenie w samodzielne, dorosłe życie. To kim jesteśmy definiowane jest nie tylko przez pryzmat nas samych, ale także nazwiska, które nosimy i ludzi, którzy mają na nas wpływ. Przeczytajcie jeśli tylko czujecie się znużeni swoją codziennością. Dobrze splatające się wątki sprawiają, że czytelnik nie gubi się w natłoku imion i wydarzeń. Każdy znajdzie tu bohatera, który chociaż w niewielkim stopniu będzie mu bliski. Warszawa stanowi doskonałe tło wydarzeń, jednak nie przytłacza samej historii. Czytając miałam pod powiekami kolejne sceny, które fantastycznie ułożyłyby się w dobry serial. Wiem, że Maria Paszyńska napisała drugi tom „wielkiej piątki” i z pewnością chętnie w przyszłości go przeczytam.
„Warszawski niebotyk” polecam tymczasem każdemu kto szuka wyciszenia i potrzebuje odskoczni od współczesnych problemów. Telefon komórkowy? Nie istniały jeszcze. Pamiętajcie tylko, aby wyłączyć swój własny, aby nikt nie przeszkadzał wam w lekturze!